Een cliché, maar zó waar! Regelmatig kreeg ik de vraag of ik voorkeur had voor een jongen of een meisje. En hoewel wij (en onze omgeving met ons) volledig waren ingesteld op een meisje, hoopte ik vooral één ding: dat het gezond is.

Voorafgaand aan de 20 weken echo fantaseerde ik erover dat ik mijn vrienden en familie goed nieuws zou vertellen. Dat ik met een brede glimlach zou kunnen zeggen: 'Alles is goed en het is een...'. Dat liep iets anders.

Verward

Tijdens een 20 weken echo wordt het kindje gescreend op een aantal punten. Hieruit kan worden opgemaakt of het goed groeit en zich goed ontwikkelt. Omdat de echoscopiste in eerste instantie twijfels had bij de meting van het hoofdje, nam ze het zekere voor het onzekere en verwees ze ons door naar het ziekenhuis. Opeens zag de wereld er heel anders uit: ik was verward en bezorgd.

Loslaten

Gelukkig konden we vier dagen later al terecht. Weer die checklist, weer die spanning – nog meer dan eerst. Gelukkig bleek alles in orde, we hoeven niet meer terug. Wat een opluchting! Dit kunnen we achter ons laten. Loslaten. Het grote genieten kan nu echt beginnen!

Dankbaar

Eindelijk kon ik zeggen: Alles is goed en het is… een jongetje! “Dat kan niet missen”, had de echoscopiste gezegd. Ik schoot in de lach. Puur omdat we ervan overtuigd waren dat we een meisje zouden krijgen. Of ik teleurgesteld was? Nee, integendeel. Ik vind het een grote verrassing en voel mij enorm dankbaar. Ik word mama van een lief jongetje en dat vind ik eigenlijk gewoon heel stoer!

Patricia werkte bij Bellyfashion en heeft een zoontje. Tijdens haar zwangerschap (2018) hield ze een blog bij over haar ervaringen en gevoelens.